In de herfst gaat de natuur gaat op een ietwat lager pitje en de monumentale bomen veranderen in een schitterend kleurenspektakel. Juist nu is het leuk om in te zoomen op de wonderlijke en onbekende wereld die zich afspeelt in en op deze eeuwenoude inheemse bomen. Door alle gevallen bladeren zijn de kleine obscure inwoners van het Park namelijk extra gemakkelijk te vinden.

In dit artikel geven wij, de gebroeders Groen, een klein inkijkje in het enorme rijk van specifieke boombewoners en hun structuren, namelijk de bladmijnen.

Zo vonden wij in de monumentale beuk uit 1820, gelegen aan de vijver in het westelijke deel van het Park, al gelijk verschillende mijnen. Een aantal mijnen van de zigzagbeukenmineermot en de zilverbandbeukenmineermot en ook vele mijnen van de beukenvouwmot.

De laatste zijn opvallend want de vouwmot zorgt dus daadwerkelijk voor een kleine vouw in het beukenblad. Bij de andere mijnen zie je echt een gangetje dat zigzaggend over het blad heen loopt, met hierin donkere stukjes die ‘frass’ heten. Dit is eigenlijk de poep van de rupsen. Hieraan kan je onder andere een mijn herkennen.

Als je de bladeren tegen het licht houdt is dit nog beter te zien. Zo valt bij de zigzagbeukenmineermot op dat de mijn bestaat uit een gang die niet veel breder wordt en zigzagt tussen twee zijnerven in de richting van de bladrand. Uiteindelijk verpoppen de rupsen vaak in het afgevallen blad en komen er motjes, niet groter dan 1 cm, uit. 

Ook al zijn ze klein, vaak zijn ze wel mooi getekend en kan je ze vaak in de zomer vinden rondom de boom. We kunnen nog eindeloos over mineerders vertellen (of gallen), want het is echt een wondere wereld op zich, maar ga vooral zelf eens op zoek! Óf ga natuurlijk met ons mee op excursie, want elk seizoen nemen we je mee door het Park. Hou daarvoor de nieuwsbrief, de website of de socials in de gaten.

Wil je meer weten over bladmijnen? Bekijk dan deze handige linkjes voor bladmijnen en bladmineerders.